Search
AWARE LYRIC VIDEO IS OUT!
PRIMARY COLOURS ARE IN THE HOUSE ❤️💛💙
Tell your mother, your brother, your sister & your friends
Tell the others, your lovers, both past and present tense that it is OUT!
Creative direction by Brenden Lee
Photography & Lyric Video by Josslin Yang
Creative Assistant by Jonathan Goh
Styling the one and only Gabby Gabbana
Hair & Makeup by Kevin Brendan & Gail Belmonte
お久しぶりです。
仮面女子の猪狩ともかです。
この度は沢山の方々にご心配をお掛けしてしまい、大変申し訳ありません。
私は4/11(水)に強風で倒れた看板の下敷きになってしまうという事故に遭いました。
その日は強風でした。ニュースになるくらい日本の各地でとても強い風が吹いていたそうです。
私はいつものように歩道を歩いていました。
突然強い風が吹き、建物の大きな看板が倒れてくるのがわかりました。
看板があまりに大きすぎてとっさに避けることはできませんでした。
気付けば看板の下敷きになっていました。
出せる精一杯の声を振り絞って「助けて…！」と口にしました。
その時はとにかく苦しく、早く楽になりたいという思いでした。
それからすぐのことだったと思います。
通行人の方が看板を持ち上げてくださって、救急車に運ばれました。
後から聞いたお話では、看板は建物の敷地を飛び越え歩道全体に覆いかぶさっていた状況だったそうです。
それから緊急手術を受け、ICU(集中治療室)に入院しました。
その後、HCU(高度治療室)を経て現在は一般病棟に入院中です。
主に負った怪我は、
・瞼裂傷
・頭部挫創
・骨折(脚、肋骨、胸椎、腰椎)
そして、
・脊髄損傷
その影響で両下肢麻痺。
私は歩くことはもちろん、自分の力で脚を動かすことすらできなくなってしまいました。
治る可能性は極めて低く、
今後、車椅子での生活を余儀なくされました。
体調・怪我は徐々に良くなり、今は自立した車椅子生活を送れるよう毎日リハビリに励んでいます。
退院は今から約3ヶ月後の予定です。
ずっと心配してくださっている皆さんにまずは早く「私、大丈夫だよ！」って言いたくてもどかしい日々が続きました。
でも私自身、状況を把握・受け入れるのに相当な時間が掛かりました。
なんて伝えたらいいんだろう？
私も時間をかけて受け入れたのに、いきなり【脊髄損傷】という事実を文字にして伝えたとき、応援してくださっている皆さんに更に悲しい思いをさせてしまうんじゃないか…。
自分自身が受け入れることに時間がかかったこと、ファンの皆さんに何とお伝えしたらいいか分からなかったこと、そんなことを考えていると、なかなか文章にまとめることができず、ご報告が遅くなってしまいました。
ごめんなさい。
きっと私自身、これから両下肢麻痺と付き合っていく生活について、知らないことがまだ沢山あると思います。
主治医から私への説明は、
「脚の感覚が戻るのには個人差があるので何とも言えません。とにかくリハビリを頑張ってね。」
とのことでした。
脊髄損傷について無知な私は、
「数ヶ月で治るのかな？」
「復帰のステージは笑顔でファンの皆さんに会いたい！」
「また始球式をやらせて頂ける機会があったら次こそノーバウンドで！」
なんて、ベッドの上で考えていました。
私には【脚が動かない】という未来が見えていなかったんです。
手術から数日後、父と姉と話しました。
姉「治ったら一緒にメットライフドーム行こうね！」
父「お父さんは甲子園も一緒に行きたいな。」
私「また始球式があるとしたらそれまでに治るかな！？」
父「車椅子でも投げられるんじゃないかな？」
私「えー、嫌だよ。治して投げる！」
父「…まぁ今はリハビリを頑張ろう。」
精神科医とも色々お話をしました。
突然 脊髄損傷で脚が動かなくなった患者に対しては、主治医と共に精神科医もつくそうです。
きっと家族や事務所、病院の先生方は私がショックを受けないように細心の注意を払ってくれていたと思います。
周りの反応や発言でだんだんと自分が思っているのと違うと感じたのは、HCUに移ってからのことでした。
その日は母と兄が面会時に来ていました。
本当のことを知ったら私は深くショックを受けるかもしれない。
でも覚悟を決めて質問をしました。
私「脚は治らない可能性の方が高いの？」
母「……うん。」
私「私に隠してた？」
兄「今はまず生きていく為に体調を戻さないとだから。」
私「そっか。」
母「でも先生はリハビリを頑張れば奇跡的に脚が動くこともあるって言ってたよ。それを信じて頑張ろう。」
私は歌も踊りも特別上手くはないけど、ステージに立ってライブをして楽しんでくださる皆さんの笑顔を見ると、またそれで自分が笑顔になって…
ファンの皆さんのおかげで“アイドルの猪狩ともか”でいることができる。
そんな時間が大好きです。
だからもちろん
【ステージ復帰】を目指していました。
でもこの事実を知って…
“歌って踊らなくなる時 ＝ 卒業”
としか考えたことがなかった私は、踊れない猪狩ともかを想像することができなくて。
そんな状態の私に需要はあるのか。
いったい何ができるのか。
絶望しました。
事故に遭うまでこの先ずっと普通に歩けると思っていたし、踊れると思っていました。
急に脚が自由に動かせない、自分のものじゃなくなったような感覚になると思ってもいませんでした。
でも不思議と
“仮面女子としての活動を辞める”
という考えに至ったことは1度もありませんでした。
今後どうしたいか考えたときに
“車椅子の猪狩ともか”としての活動を
自然と想像している自分がいました。
そう思わせてくれたのは
支えてくれる周りの全ての人でした。
「車椅子に乗っていたって人を幸せにしたり喜ばせたり、誰かの希望になることは出来るよ。」
「ともちゃんは人を楽しませる、幸せにすることのできる子だから、どんな形であってもそれを続けてくれたら嬉しい。」
という家族の言葉。
「車椅子に乗って色んな場所行こうね！いっぱい遊ぼう！おばあちゃんになっても！！」
という友達からの言葉。
「その明るさで周りのリハビリ頑張っている皆さんのことも明るくしてください。みんなの光になってください。」
という先生の言葉。
「スタッフ全員、猪狩ともかと共にずっと活動していくって気持ちでいるよ。猪狩のやりたいことを叶えたいから何でも言ってね。」
という事務所からの言葉。
「どれだけ時間がかかっても待ってるから。いつでも戻ってこれるようにライブ盛り上げてステージ守るからね！」
というメンバーからの言葉。
そしてファンの皆さん。
劇場で黄色サイリウムや横断幕を掲げてくれて、回復祈願をしてくれたこと。
心を込めて千羽鶴(1209羽)を折ってくれたこと。
皆さんが一羽一羽心を込めて折ってくださったのと同じように、私もベッドの上で一羽一羽数えました。
#いがともちゃんがんばれ
という応援ツイートも見れる限り読ませて頂きました。
きっとハッシュタグがついていなくても心配や応援してくださる声が、たくさんあったと思います。
お手紙もたくさん受け取りました。
皆さんの温かさに何度も救われました。
夜にひとりで不安になったとき、皆さんの言葉が本当に救いでした。
皆さんの気持ちは確実に私に届いています。
心からありがとうございます。
私が大切な節目によく言う言葉、
【希望の光になりたい。】
こうなってしまった今もこの気持ちは変わりません。
脚が動かなくなっても、車椅子に乗りながらやりたいことはたくさんあります。
仮面女子の曲を作詞したいです。
ラジオや講演、司会など、お話する仕事をしたいです。
生きている限り埼玉西武ライオンズの応援をし続けていきたい、野球のお仕事をしたいです。
今回の事故を自分自身のために残すため、手記を本にしたいです。
挙げればキリがありません。
今までとは方向性は変わるけど、何かを発信していきたいという気持ちは何ひとつ変わりません。
そして最終的にはやっぱり、これは“神様の存在”とか“奇跡”という言葉になってしまいますが、脚が元通り動くようになって【アイドルとしてステージで踊りたい】です。
幸せなことに、待ってくれている人たちがたくさんいます。
このことが私の最大の励みになっています。
時間はかかるかもしれません。
元通りは無理かもしれません。
でも必ず笑顔で「久しぶり！」って元気な姿で皆さんに会いたいです。
事故があったあの日、まさか自分がこんな目に合うとは思っていなかったです。
家族も友達も、事務所のスタッフも、メンバーも、ファンの皆さんも、誰も思っていなかったでしょう。
あの日、たまたまあの時間に歩道を歩き、たまたま私が大きな看板の前を差し掛かったときに特別強い風が吹き、看板の下敷きになりました。
もし、看板の前に到着する前に、靴ヒモがほどけて直していたり、誰かから電話が鳴って歩みを止めてお話したり、喉が乾いて自動販売機で飲み物を買ったり、わずか数秒でも手前で何かをしていたら私は事故には遭っていませんでした。
もし、なんてことはないのは分かっているけれど、色んな偶然が重なって私の両脚は動かなくなってしまいました。
でも、命が助かりました。
目撃者のお話によると現場は酷い状況で、命が助かっただけでも有難い状況だったそうです。
私は生きています。
このことだけは何にも代えることのできない神様からのプレゼントだと思っています。
その分試練も与えられたけど、きっと越えられない試練は与えないはず。
よく、ドラマや映画で「明日何があるか分からない、今を大切にしよう。」という言葉を聞きます。
今までその言葉を大切にしてきたつもりではあったけど、改めて本当にその通りだと思います。
だからこれからどんなことがあっても、
向日葵のように上を向いて楽しくて幸せな人生を歩んでいく。
そして毎日を丁寧に大切に生きていきたい。
私は前を向いています。
もう心配しないでね。
これからも猪狩ともかを見守ってください。
そして一緒に歩んでいければ嬉しいです。
この先もずっと、よろしくお願いします。
It's been a long time.
It's also a masked girl igari.
I'm very sorry for worrying about so many people this time.
I was in an accident on 4/11 (Wed) that it was going to be the bottom of the sign that fell down with a strong wind.
It was a strong wind that day. It seems that there was a very strong wind in various places in Japan in the news.
I was walking on the sidewalk as usual.
I see that suddenly the strong wind blows, and the big sign of the building is falling down.
The sign was too big, so I couldn't avoid it quickly.
It was on the bottom of the restorative sign.
I said, " help me... with the best voice I can get.
At that time it was painful and I wanted to make it easier.
And I think it was right away.
A passerby was transported to an ambulance to lift up the sign.
From later on, it seems that the sign was covered in the whole sidewalk of the building.
Then I got an emergency surgery and I was hospitalized for ICU (Intensive Care room).
After that, I'm currently hospitalized in the general ward after the hcu (Advanced Treatment room).
The injury of the Lord is the one who is the one
Eyelid laceration
The head of the head
Fracture (legs, ribs, thoracic spine, lumbar vertebrae)
And then
Spinal damage
Due to the influence, both lower limb paralysis.
I couldn't even move my legs with my own power to walk.
The possibility of being cured is extremely low,
In the future, I have been forced to live in a wheelchair.
Health injuries gradually get better, and now I'm encouraging rehab to send an independent wheelchair life.
Discharge is about 3 months from now.
To all of you who have been worried about me, I wanted to say " I'm okay!" the days have continued.
But myself, it took a lot of time to figure out the situation.
What should I tell you?
I also accepted it in time, but when I told the fact that it was suddenly [spinal damage.... I'm going to make you feel even more sad....
I didn't know what to say to all my fans that I had time to accept it, and when I thought about it, I couldn't put it together in the writing, and I was late to report it. Yes.
I'm sorry.
I'm sure there's still a lot of things I don't know about the life that I'm going to get together with my lower limb paralysis.
My Doctor's explanation of me,
" I can't say it because there is individual difference in the sense of legs to return. Good luck with your rehab anyway."
That's what I was talking about.
I'm ignorant about spinal damage,
" I wonder if it will heal in a few months?"
" the stage of return is a smile and I miss you all my fans!"
" if you have a chance to be able to do the first pitch again, next is the no bound!"
What a thought on the bed.
I didn't see the future that [legs don't move]
A few days after the surgery, I talked to my father and sister.
Sister: " Let's go metlife dome together when it's healed!"
Father: " Dad wants to go with koshien too."
Me: " if there is another pitch ceremony, will it be cured by then!?"
Father: " I wonder if I can throw a wheelchair?"
Me: " eh, I hate it. Heal and throw!"
Father "... well now let's do our rehab."
I talked about a lot of things with psychiatrist.
It seems that there will also be a psychiatrist with a doctor for a patient who has suddenly lost his legs with spinal damage.
I bet the family, office, and hospital teachers paid close attention to me not to be shocked.
It's been a long time since I moved to hcu that I felt different from what I think about the reactions and remarks around me.
My mother and brother came to see me on that day.
I may be deeply shocked if I know the truth.
But I was prepared and asked a question.
Me: " legs are more likely not to be cured?"
Mother "...... yeah."
Me: " I hid it?"
Brother: " now I have to get back to life."
Me: " oh yeah."
Mother: " but the teacher said that if you go to rehab, you can miraculously move your legs. Let's do our best to believe it."
I don't even sing and dance special, but when I see everyone's smile that I'm going to stand on stage and enjoy it, I'm going to have a smile again...
Thanks to all the fans, I can be "idol igari"
I love time like that.
So of course
I was aiming for [stage return]
But know this fact...
"when you sing and don't dance = Graduation"
I've only thought about it, and I can't even imagine igari who can't dance.
Is there a demand for me in such a state?
What the hell can I do?
I'm desperate.
I thought I was going to be able to walk in a normal way until I was in an accident, and I thought I'd dance.
I can't move my legs freely, I never thought I'd feel like my own.
But wonder
"quitting activities as a masked girl"
I've never been to the idea of 1 degrees.
When you think about what to do in the future
Activities as "Wheelchair Igari"
I had myself that I imagine nature.
That made me think so
It was all the people around you who supported me.
" when you're in a wheelchair, you can make people happy or happy, and you can be someone's hope."
" I would be happy if you continue to do it in any form, because you are a child who can make you happy and happy."
The Word of the family.
" Let's go in a wheelchair and go all kinds of places! Let's play a lot! Even when I become an grandma!!"
A word from a friend.
" please light up all of you who are working hard on the rehabilitation around you with its brightness. Be the light of everyone."
The Word of the teacher.
" I feel like I'm going to work all the time with the whole staff, igari. Say anything you want igari to do."
Words from the office.
" I'm waiting for how long it takes. I'll make a live show and protect the stage so I can come back anytime!"
A word from a member.
And all the fans.
What a prayer and prayer for holding yellow thanos and banner at the theater.
It's been a long time since I've been in the middle of a paper cranes.
Just as you all broke with one feather, I also counted one feather on the bed.
#いがともちゃんがんばれ
I was able to read it as long as I can see the cheering tweet.
I think there was a lot of voices that were worried and cheering on me even if I didn't have a hashtag.
I received a lot of letters.
I've been saved by your warmth many times.
When I was anxious at night, everyone's words were truly saved.
Everyone's feelings are definitely delivered to me.
Thank you very much from the heart.
Words that I often say to a milestone that is important,
[I want to be the light of hope.]
This feeling doesn't change even now.
There's a lot of things I want to do while riding a wheelchair even if my legs aren't moving.
I'd like to write a song of a masked girl.
I want to do a job to talk about radio, lecture, emcee, etc.
I want to keep supporting saitama seibu lions as long as I live, I want to do a baseball job.
I want to book a note to leave this accident for myself.
There is no got.
The direction is changing until now, but the feeling that I want to send something is not changed.
And in the end, this is the word " God's presence " and " miracle but the legs are moving back, and I want to dance on stage as an idol.
Happiness, there are a lot of people who are waiting for you.
This is my biggest encouragement.
It may take some time.
You may not be able to get back to it.
But I'm sure to smile, " it's been a while!" I want to see you all in a good way.
That day when there was an accident, I didn't think I'd ever see this.
No family, no friends, no office staff, no members, no fans, no one would have thought.
On that day, I happened to walk on the sidewalk at that time, and it happened to be a special strong wind when I was in front of the big sign, and it turned out to be a sign of the sign.
If the shoe pimp is untied and fixed before I arrive before the sign, someone calls me to stop walking and talk, thirsty and buy drinks on vending machines, just a few seconds I wasn't in an accident if I was doing something in front of me.
I know it's not a thing, but there's a lot of coincidences, and my legs aren't moving.
But my life was helpful.
According to the witnesses, the site was a terrible situation, and it seems that it was a good situation to be able to save life.
I'm alive.
I think this is a present from God who can't replace anything.
I was given a test, but I'm sure I won't give you a test that can't be crossed.
I often hear the word " I don't know what tomorrow is tomorrow, I will take care of it."
I was going to take care of the word until now, but I think it's really true.
So no matter what it is from now on,
Looking up like a sunflower and walking in a fun and happy life.
And I want to live every day carefully and cherish.
I'm looking forward.
Don't worry about it anymore.
From now on, please watch over igari too.
And I would be happy if I could walk with you.
Thank you very much for your continued support.Translated
เส้นทางรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย
เส้นทางแห่งความฝันของใครหลายๆคน
วันนี้มีสองสาวอีกคู่หนึ่งได้พิชิตมันได้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ใช้เวลาทั้งหมด 44 วัน จาก "ปักกิ่ง" สู่ "อัมสเตอร์ดัม"
"อย่าทำเพียงแต่ฟังเรื่องราวของคนอื่น แต่ให้ออกไปสร้างเรื่องราวของตัวเองด้วย"
น้องสองคนลาไปเที่ยวได้อย่างไร > น้องใช้วิธี leave without pay ครับ
ค่าใช้จ่ายทั้งหมดประมาณเท่าไร > 108,100 บาท ครับ
ฮาโล๋วววว พวกเราเพิ่งกลับจากการเดินทางที่ไกลที่สุดของชีวิต
ไปกันแบบสาวๆสองคนที่ไม่เคยแบกเป้เที่ยวที่ไหนมาก่อนเลย
จนสุดท้ายพิชิตเส้นทางรถไฟสายทรานส์ไซบีเรียทั้งหมด 44 วันจากปักกิ่งสู่อัมสเตอร์ดัม
.
มีหลายๆคน inbox เข้ามาถามทั้งในเพจร้าน และในเฟสส่วนตัว
เรื่อง ... “เราจัดกระเป๋ายังไง ทำไมเอาเสื้อผ้าไปได้เยอะจัง?!!”
เอาจริงๆมันเป็นคำถามที่เราไม่คิดว่าจะมีคนถาม 55555
คือมันอาจจะมีบ้างแหละ แต่ไม่คิดว่าคนจะถามเยอะขนาดนี้
.
.
เริ่มต้น เราอยากไปเที่ยวทริปนี้ เพราะเราอ่านหนังสือ
“ทริปในฝัน 41 วันครึ่งซีกโลก” ของพี่วินพี่โจ้
แล้วแบบเริ่มปิ๊งคิดขึ้นมาว่า เห้ยนี่เรามานั่งทำอะไรในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆวะ
ทำงานวนลูป วนไปวนมา ตื่นเช้า ทำงาน กลับบ้านนอน
เป็นแบบนี้ทุกวันมานานแค่ไหนแล้ว จริงๆแล้วเราไม่ใช่คนแบบนี้เลยนะ
ไม่ใช่คนที่ชอบอยู่เฉยๆ นั่งนิ่งๆ อะไรแบบนี้
.
.
เราชอบการที่จะไปเจออะไรใหม่ๆ เจอคนใหม่ๆ
เจอประสปการณ์ใหม่ๆ เราคิดว่า ถ้าเราได้ไปแบบนี้บ้างคงดี
แต่การจะไปเที่ยวยาวๆแบบนี้มันมีอุปสรรคหลายๆอย่างที่ทุกคนคงรู้ดี 5555
.
.
อย่างแรกคือ คนทำงานประจำอย่างๆเราๆ
เจ้านายที่ไหนเค้าจะให้ลาเกือบ 2 เดือน อย่างที่สองคือ ใคร
หรือเพื่อนคนไหนแม่งจะไปเที่ยวกับเราได้นานขนาดนี้วะ
.
.
เริ่มแรก เราโพสลงเฟสบุ๊คว่าอยากไปเที่ยวหวะ อยากไปแบบนี้
แต่เราไม่ได้คาดหวังอะไรมาก คนที่มาคอมเม้นก็จะเอออยากไปเหมือนกัน
แต่ไม่มีเวลาอะ บางคนอยากไปแต่ไม่มีเงิน บางคนบอกมึงจะบ้าหรอ
คุณหนูอย่างมึงจะรอดหรอ แต่มีเพื่อนอยู่คนนึงนางชื่อ ‘จีย่า(สุนีย์)’
ทักเข้ามาใน inbox เฟสบุ๊คว่า ‘ภัทร
พี่อยากไปอะ อยากไปเหมือนกัน พี่พูดจริงๆนะ ซีเรียส ไปด้วยกันไหม’
.
.
และพี่จีย่า เป็นเพื่อนที่ทำงานเก่า ที่ต่างคนต่างลาออกมาแล้ว
เคยเจอกันจังๆ คุยกันจริงๆ แค่ 3-4 รอบเท่านั้นแหละ
นอกนั้นก็คุยกันผ่านทางเฟสบุ๊คอะไรงี้ ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นพี่จีย่าที่ทักมา
ถ้าถามความสนิทสนม ไม่เลย เราไม่ได้สนิทกัน 5555555
แต่หลังจากกลับมาจะเป็นยังไงก็อีกเรื่องเนอะ
.
.
ตอนนั้นในใจเราแบบเห้ยยย เราพร้อมมากเลยนะ
พร้อมที่จะไปกะพี่ทันที ใจมันไปแล้วเว้ยยย ไปถึงปารีสแล้ว
แต่ว่ามันยังติดอยู่อีกข้อใหญ่ๆอะดิ คือเราทำงานอะ
ทำงานแล้วจะไปยังไง นอกจากจะไปขอแล้วเจ้านายจะให้ไป
ซึ่งโอกาสในการได้ตอนนั้นคิดว่าริบหรี่มาก เลยบอกพี่จียาไปว่า
เอ่อภัทรอยากไปนะ มากๆเหมือนกัน แต่ต้องลองเสี่ยงตายไปขอเจ้านายก่อน
ว่าเค้าจะอนุมัติไหม
.
.
เราเตรียมใจอยู่นานกว่าจะกล้าพูดออกมา พูดอ้อมไปก็อ้อมมา
ก่อนจะแยบๆถาม ลองเชิงเจ้านายคนที่ดูจะใจดีที่สุดใน 3 คนว่า
พี่โจ้ขาาา น้องอยากไปเที่ยวแบบพี่ อยากไปบ้าง ไปนานๆๆ
หนูขอแบบ no pay leave ก็ได้ หนูอยากไปมากกกกกกกก ...
.
.
พี่โจ้เงียบไปซักพักใหญ่ๆ แล้วตอบกลับมาว่า .....
น้องลาได้เลยครับ ลาออกนะ 555555 ......
เอ่อ หลอกๆๆๆๆ พี่โจ้ตอบว่าบอกขอไปปรึกษาพี่อีก 2 คนก่อนนะ
เราก็แบบเออรอก่อนละกันอย่าพึ่งหวังไปเยอะ
ถ้าหวังมากแล้วไม่ได้ตามที่หวัง จะผิดหวังป่าวๆ
.
.
บอกตามตรงตอนนั้นไม่ได้หวังมากนะ แค่พี่เค้าไม่ด่ากลับมาก็ดีใจละ 5555
มันเป็นสิ่งที่แบบ กุไม่คิดว่ากุจะทำอะไรแบบนี้เลยอะ ทำไมหน้าด้านจัง
แต่ด้วยความที่อยากโคดดด ถ้าไม่ได้ไปจะดิ้น อะไรเบอร์นั้น
ทำให้เรามีความใจกล้ากน้าด้านไปขอ
.
.
หลังจากนั้นไม่นานๆ พี่ๆทั้งสามคนก็มาบอกข่าวดี ว่า... น้องไปได้ครับ
จำได้ว่าพี่เค้าบอกว่า ให้น้องไปพี่ก็ไม่ได้เสียอะไร
ให้น้องไปเก็บประสบการณ์ ได้มีมุมมองที่กว้างขึ้น เรานี่กรี๊ดอยู่คนเดียว
รีบโทรไปบอกพี่จีย่าว่าเห้ยพี่หนูไปได้แล้วนะ ได้ไปเที่ยวด้วยกันแล้ว
และเราก้ได้รู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้าหวะ มีคนดีใจกว่าชั้นอี๊กกกกกก
นางนี่ดี๊ด๊ากว่าชั้น 10 เท่าได้ 5555555
.
.
แต่ แต่ แต่ๆๆๆ อะไรรู้ไหม ก้างชิ้นโตตตต อีก 1 ชิ้นที่เราลืมไปซะสนิท
นั่นก็คือ คุณแม่จ้าาาา คุณแม่ที่หวงลูกยิ่งกว่าไข่ในหิน
ริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมมาตั้งแต่เด็กๆ จะขอไปต่างจังหวัดยังยากเล้ยยยย
ตอนนั้นพยายามนั่งคิด ว่าเราจะทำไงดีหละนี่จะพูดยังไงจะขอยังไงดีน้าาา
.
.
เราก็เริ่มต้นด้วยการชวนไปกินข้าวก่อน ให้ท้องอิ่มจะได้อารมณ์ดีๆๆ
แล้วค่อยบอกแม่ว่าเนี่ย อยากไปเที่ยวกับเพื่อนอะ แม่ก็ถามว่าไปไหน ไปกับใคร
ไปกี่วัน ไปยังไง ละเอียดมากเว่ออออ พอเราเล่าไปแล้วแม่ก็ถามว่า
ไม่อยากให้ไปเลย เราก็พยายามอธิบาย พยายามบอกว่าจะโทรหาบ่อยๆ
จะติดต่อทุกวันนนนะ ขอเถอะะะะะะ แม่ก็คิดไปสิ 2-3 วัน
แล้วก็กลับมาพูดว่าไปสิ แม่ห้ามหนูได้หรอ 5555555 แบบนี้
และแล้ววววว ก้างทั้ง 3 ชิ้นของเราก็หมดไป ได้เวลาเตรียมตัวแล้วสินะ !!
.
.
ตอนนั้นก็คุยกับพี่จีย่าว่าจะไปช่วงไหนดี หน้าหนาวดีไหม หรือหน้าร้อนดี
แต่ว่าไปเที่ยวเราก็อยากจะไปหนาวๆเนอะ
เบื่อแล้วอะร้อนๆ เหมือน ปททไทย 5555
คุยไปคุยมาสรุปได้ช่วง ปลาย กพ ถึง ต้น เมย
.
.
พวกเราใช้เวลา 1 ปี ในการศึกษาหาข้อมูล รวมทั้งถามข้อมูลเรื่องที่งงๆ
หรือไม่เข้าใจจากผู้มีประสบการณ์อย่างพี่วินพี่โจ้ด้วย
พวกเราเตรียมแผนการเที่ยว และพยายามจองทุกอย่างที่ราคาถูกที่สุดเท่าที่หาได้
รวมทั้งหาข้อมูลเพิ่มเติมเรื่องวีซ่าโครเอเชีย
และทุกอย่างที่คาดว่าอาจจะเกิดปัญหาเอาไว้ก่อนด้วย
.
.
เรากับเพื่อน พูดกับตัวเองเอาไว้ว่า เราจะไปกันอย่างสวยๆ
ชิคๆนะ หน้าต้องเต็ม ชุดต้องสวย ถึงแม้จะต้องแบกเป้ก็ตาม
จะไม่ไปกันแบบพี่วินพี่โจ้ เสื้อตัวเดียวตลอดทริป ไม่ได้จริงๆอะ!
.
.
ด้วยความที่เป็น winter และ spring ตอนต้น ตอนจะหาชุด
ก็จะเริ่มจากเช็คอุณหภูมิ ว่ามันจะอยู่ประมาณไหน
เช็คไปก็ได้ความว่า -20 จนถึง 15 องศาเซลเซียส
คือตอนนั้นชอคเบาๆ ชีวิตนี้ไม่เคยไปถึง -20 มาก่อนเลย
จะรอดไม่รอดวะเนี่ย ชุดก็ต้องหนาไปอี๊กกก แบกไปยังไงหละนี่
.
.
หลังจากนั้นก็มาดูว่าแต่ละประเทศควรจะใส่ชุดตีมไหนถึงเข้า
ชวนเพื่อนไปเดินซื้อที่ Platinum และ Siam ต่างๆ
พอเอาเสื้อผ้าต่างๆที่คิดจะเอาไปมาลองจัดกระเป๋า
ซึ่งตอนนั้นมีเป้ใบเดียวขนาด 60 ลิตร ซึ่งดูภายนอกโคตรใหญ่
ต้องใส่พอแน่ๆ 5555555
.
.
สรุปยัดไปยัดมา เห้ยทำไมมันดูเล็กกว่าที่คิดฟระ มันไม่พอเสียแล้ว
ขาดไปเยอะเลยด้วย 55555 เอาไงดีหละ ต้องคัดออกงั้นหรอ ไม่เอา ไม่ได้หรอก
ตอนนั้นคิดว่าชุดไบคาลชั้นต้องเป็นแบบนี้ ชุดที่ปารีสชั้นจะต้องเฟอร์แบบนี้
เลยต้องหากระเป๋าเพิ่ม เลยได้กระเป๋าลาก Carry On 22 นิ้วมาอีก 1 ใบ
.
.
พอลองจัดกระเป๋าใหม่ คือมันไม่พออยู่ดีเฟร้ย แบบตอนแรกยัดไปเต็มสตรีม
ขนาดใส่ถุงสูญญากาศแล้ว รีดแล้วรีดอีก ตอนปิดกระเป๋าแม่งต้องขึ้นไปนั่งทับ
แล้วมันเหมือนจะแตก ตัวลอคเหมือนจะเด้งหลุดออกจากกัน
มายก็อด ป๊าถามว่า มันจะแตกไหมลูก ลูกจะแบกคนเดียวไหวจริงๆหรอ
พอเราตอบว่าไหวมั้งป๊า ป๊าก็ส่ายหัวหน่อยๆแล้วเดินไป 55555
.
.
ตอนนั้นคิดว่าถ้ามันแตกระหว่างทางหละ ทำไง จบเห่เลยนะ
เอาออกหน่อยละกัน มันเอาไปหมดไม่ไหว แต่ก็เกือบหมดวะ!!
บวกติดกระเป๋าลูกที่เป็นผ้าไปด้วยอีก 1 ใบ เผื่อชอปปิ้ง เพราะในใจคิดว่า
เอาวะเดี๋ยวไปซื้อเพิ่มเอาก็ได้ เข้ายุโรปแล้วคงไม่ลำบากเท่าไหร่มั้ง 555555
.
.
ตอนนี้อยากพาไปดูกัน ว่า 44 วันของเรา ตั้งแต่ ปักกิ่ง จนถึง อัมสเตอร์ดัม
เราขนมันไปกี่ชุด แล้วมีชุดไหนที่เข้ากับเมืองไหนบ้าง ดีมั้ยย
ฝอยมาตั้งนาน นี่ยังไม่เริ่มเดินทางเลยนะ เราอยากให้ทุกคนได้อ่านโพสนี้
เป็นไดอารี่ชีวิตที่เต็มไปด้วยอุปสรรคอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างมากมาย
เรายังจำความรู้สึกของทุกวันทุกเหตุการณ์ได้อย่างชัดเจนเลย
.
.
ถ้าทุกคนพร้อมแล้ว เราจะพาเดินทางตั้งแต่กิโลเมตรที่ 0 กัน แล้วหลังดูจบ จะได้รู้ว่า "ทรานไซบีเรีย" มันไปได้นะ... 😘
===============================
ด่วน!!!!!!!! ก่อนลบลิงค์
.
แจกตารางเที่ยว ฟรี!!!
ทรานไซบีเรีย 44 วัน
The Gals & The Rails
จากปักกิ่ง สู่อัมสเตอร์ดัม
.
ที่ทุกคน inbox มาจนตอบไม่ทัน
.
กติกา
ขอแจกให้กับผู้ที่สนใจทาง Line เท่านั้น
ใครอยากได้ ให้กด like and share โพสนี้
.
พร้อมกับ add line มาที่
Line : @thepuffinhouse หรือคลิกได้ที่ลิงค์
https://line.me/R/ti/p/%40thepuffinhouse
===============================
ไม่พลาดทุกโปรโมชั่น สุดพิเศษจากทางร้าน
เมื่อ add line เท่านั้น!!!
Line : @thepuffinhouse หรือคลิกได้ที่ลิงค์
https://line.me/R/ti/p/%40thepuffinhouse
IG : thepuffinhouse
Youtube : www.youtube.com/c/thepuffinhouse
Website : www.thepuffinhouse.com/p/1125
Location : BTS โพธิ์นิมิตรทางออก 1
Operating hours : ทุกวัน เวลา12-20 น. จ-ส และ 12-19 น. อา
Halo we just got back from the longest journey of life
Let's go like two girls who have never backpack to travel anywhere before.
Finally conquered all Siberian Trans Trans Railways 44 days from Beijing to Amsterdam
.
Many people inbox to ask both on the shop page and personal Facebook.
About... ′′ How do we pack bags? Why do we take so many clothes?!!"
Seriously, it's a question we didn't expect anyone to ask. Hahahahaha
Well, there may be some, but I don't think that there are many people asking.
.
.
Started we want to travel this trip because we read books.
′′ Dream trip 41 days and a half hemisphere ′′ of Brother Win, Sister Jo.
And starting to crush, think what the hell are we doing in the small square room?
Keep working. Keep doing loops. Wake up early. Work. Go home. Sleep.
I have been like this everyday for how long it has been. I'm really not like this.
I'm not someone who likes to sit still and sit still.
.
.
We love seeing new things, meeting new people.
I think it would be good if I could go there like this.
But to travel for a long time like this, there are many obstacles that everyone knows. Haha.
.
.
First of all, we work full time.
Where is the boss? He will say goodbye for almost 2 months. Who is the second one
Or any friend who can hang out with me for so long.
.
.
In the beginning, I posted on Facebook that I want to travel. I want to go like this.
But we don't expect much. Those who come to comment will be well. I want to go too.
I don't have time. Some people want to go but don't have money. Some people
A little girl like you will survive, but you have a friend. Her name is 'Jiya ( Suni )'
Message me via inbox. Facebook says ' Phatthan
I want to go. I want to go too. I'm serious. Do you want to go together? '
.
.
And sister Jiya is an old workplace friend that everyone resigned.
We have met each other. We have talked for only 3-4 times.
Other than that, we talk via Facebook. I never thought that it would be Jiya who greeted me.
If you ask for intimateness, we are not close. Haha.
But after coming back, it's another story.
.
.
That time in my heart. Hey, I'm so ready.
Ready to go with me immediately. My heart is gone. I have arrived in Paris.
But it's still stuck. The big thing is that I'm working.
How can I go to work? Unless I ask, my boss will let me go.
The chance to get it. I think it's very dimmer. I told Jiya that.
Well, Phatthani is too hard. It's too much. But you have to risk your death. Let's ask
Will he approve it?
.
.
We have prepared ourselves for a long time. We dare to say it. Speak around and around.
Before being quiet, ask for a boss. The 3 people are the kindest people.
Brother Jo, I want to travel like me. I want to go there for a long time.
I can ask for no pay leave. I want to go there very much...
.
.
Brother Jo has been quiet for a while and replied.....
You can resign now. You will resign. Haha......
Well, it's fake. Brother Jo said that he told me to consult with 2 more people first.
We are like, wait. Don't expect too much.
If I hope for a lot, I won't get what I hope for.
.
.
To be honest, I didn't expect too much. Just that brother doesn't scold me back. I'm happy
It's something like I didn't think I would do anything like this. Why is it so shameless?
But I want to go. If I don't go, I will struggle with it.
Make me brave enough. I want to ask for it.
.
.
After a while, the three brothers came to tell the good news that... you can go.
I remember that brother said that he let him go. He didn't waste anything.
Let my sister go to experience a wider perspective. I'm screaming alone.
Hurry up to call sister Jiya that you can go now. We have to go to travel together.
And we know that there is still sky above the sky. There is someone happier than me. Haha.
This girl is better than 10 times more than 5555555
.
.
But but but but what? You know, another 1 pieces of toothpaste that I completely forgot.
That's the mother. The mother who cherish the child more than the egg in the stone.
I won't let you climb anything. I won't let Tom come since I was young. It's difficult to ask to go to other provinces.
At that time, I tried to think about what I would do. What should I say? What should I ask for?
.
.
We start by inviting you to eat before you have a full stomach. You will have a good mood.
Then tell mom that I want to hang out with friends. Mom asked me where I went with anyone.
How many days I have gone? It's very detailed. When I told you, mom asked me.
Don't want to leave. We try to explain. Try to say call often.
I will contact you every day. Please, mother, just think about it. 2-3 days.
And come back to say go. Mother can't stop me? Haha.
And finally, our 3 bones are gone. It's time to prepare!!
.
.
At that time, I talked to Sister Jiya about where to go. Should I go to winter or summer?
I want to go to travel. It's cold.
I'm bored. It's hot like Thai PTT. Haha.
Talked and talked to the conclusion. The end of Feb to Ton May.
.
.
We spent 1 years studying and asking for confusing information.
I don't understand from an experienced person like Brother Win, Brother Jo.
We prepared a trip plan and tried to book everything the cheapest possible.
Including finding out more about the Croatian visa
And everything expected to be a problem.
.
.
Me and my friend said to myself that we will go nicely.
It's chic. Face is full. It has to be beautiful even if I have to carry backpack.
I won't go together like Brother Win, Brother Jo. One shirt for the whole trip. Really can't!
.
.
With winter and early spring, I will find a dress.
Let's start by checking the temperature of how it is.
Check it out-20 until 15 degrees Celsius
I was shocked back then. I haven't reached-20 in this life.
I won't survive. The dress has to be thick. How can I carry it?
.
.
Afterwards, let's see which batting suit each country should wear.
Invite friends to buy at Platinum and Siam.
When I take clothes that I want to take, I try to pack my bags.
There was only one backpack, 60 liters that looked outside, so big.
Must wear enough lol
.
.
In summary, I stuffed it. Why does it look smaller than I thought? It's not enough.
There are plenty of them missing. Haha. What should I do? I have to remove them? I can't take them.
I thought my bikal dress would be like this. The dress in Paris would be like this.
I need to find more bags. I got 1 inch Carry On bag.
.
.
When I try to pack a new bag, it's not enough. It's like the first episode. Stuffed to the stream.
Even in vacuum bag, ironing and ironing. When I close the bag, I have to sit on it.
And it seems to explode. The lock seems to bounce apart.
My goddess. Father asks if it's going to explode. Can I carry it alone?
When I say that I'm okay, dad and dad will smh a bit and walk away hahaha
.
.
I thought if it broke on the way back then. What should I do? It's done.
Let's take it out. I can't take it all. But it's almost gone!!
Plus, I have 1 bags of clothes that are fabric. In case I'm shopping because I think that I think that I'm in
Oh. I will buy more. I will get into Europe. It may not be too difficult. Haha.
.
.
Now I want to show you our 44 days from Beijing to Amsterdam.
How many sets have we taken. Which one should match the city?
I have been shredded for a long time. I haven't started traveling yet. I want everyone to read this post.
A life diary full of obstacles to many
We can still remember the feeling of everyday, every event clearly.
.
.
If everyone is ready, we will travel from the 0th kilometer. After watching, you will know that ′′ Trans Siberia ′′ is okay... 😘
===============================
Urgent!!!!!!!! before deleting the link.
.
Free travel schedule!!!
Trans Siberia 44 days
The Gals & The Rails
From Beijing to Amsterdam
.
The reason that everyone inboxed me couldn't reply in time.
.
Rules.
Give away to interested people via Line only.
Who wants it, click like and share this post.
.
With add line to the
Line: @thepuffinhouse or click the link
https://line.me/R/ti/p/%40thepuffinhouse
===============================
Don't miss any special promotion from the shop.
Only when add line!!!
Line: @thepuffinhouse or click the link
https://line.me/R/ti/p/%40thepuffinhouse
IG : thepuffinhouse
Youtube : www.youtube.com/c/thepuffinhouse
Website : www.thepuffinhouse.com/p/1125
Location: BTS Pho Nimit Exit 1
Operating hours: Everyday at 12-20 Mon-S and 12-19 pm Ah. Ah.Translated
